Vindplaats | Onder de kerktoren - Voerendaal

De Sint-Laurentiuskerk is de enige in Nederland met een pauselijke inwijding. Ze werd ingewijd door paus Leo IX op 10 augustus 1049. Rondom de kerk zijn bij archeologisch onderzoek in 2015 belangrijke ontdekkingen gedaan die nieuw licht werpen op de geschiedenis van het dorp.

Lang werd aangenomen dat deze 11e-eeuwse kerk eeuwenlang geïsoleerd stond te midden van grote landgoederen, aangezien pas in de vroege 17e eeuw voor het eerst sprake is van een dorpsgemeenschap in Voerendaal. Het onderzoek bracht echter funderingen aan het licht van diverse structuren, waaronder vloeren, putten en waterkelders.

De oudste natuurstenen funderingen dateren uit de late middeleeuwen, maar er liggen vermoedelijk nog oudere resten onder deze structuren verborgen. Vanaf de 16e eeuw nam de bebouwing in dit gebied toe. Tot in de 20e eeuw werden oudere muren hergebruikt als fundamenten voor nieuwe gebouwen.

Naast bouwkundige elementen werden er ook talrijke gebruiksvoorwerpen gevonden die inzicht geven in de leef- en eetgewoonten van de vroegere bewoners. Deze vondsten suggereren dat er al veel eerder sprake was van een levendige gemeenschap rondom de kerk dan voorheen werd aangenomen

De exacte locatie van deze archeologische vindplaats is het met stenen belegde parkje met zitbanken, gelegen naast de Sint-Laurentiuskerk en tegenover huisnummer 26.