Uitzichtpunt Eiland Dode Hond - Zeewolde

De Dode Hond is het oudste eiland in de randmeren en is ooit als werkeiland aangelegd. Vanaf het begin is het eiland een waar natuurparadijs waar verschillende diersoorten ongestoord kunnen leven. Zo kun je hier otters, herten, bevers, de zeearend en talloze andere vogelsoorten vinden. Het eiland maakt onderdeel uit van het Natura 2000-gebied.

Desondanks heeft dit eiland een bijzondere naam, vind je niet? Er gaan vele interpretaties rond, zoals dat de hond van de arbeiders die de drooglegging verzorgden plotseling was overleden, en dat het karkas op dit eiland zou zijn begraven. Maar het verhaal van de burgemeester van Bunschoten-Spakenburg past het beste bij de geschiedenis:

"Mijn 'groof' (Spakenburgs voor 'grootvader') Melis kon goed overweg met al wat op en van het water leefde. Hij had veel interesse in het werk van de baggerschepen en maakte dan ook regelmatig een praatje met de kapitein van het baggerschip. Hij wilde graag weten of het de moeite was om baggerschipper te worden. De hond van de schipper liet zich daarbij altijd kwispelend zien.

Op een dag had Groof Melis zijn besluit genomen. Zijn eigen visserbootje leverde hem niets meer op en heeft hij dan ook resoluut verbrand. Hij zou baggerschipper worden op de randmeren. Tijdens het handjeklap met de baggerschipper over het loon, was de hond niet meer te vinden. Toen hij vroeg naar de hond, was het beestje zoals dagelijks via de loopplank van boord gegaan om op de ringdijk te rennen. De hond maakte een sprong en verdween jammerlijk in het drijfzand! De schipper markeerde die plaats op de kaart, die later werd ingeleverd bij de opdrachtgever, het huidige Rijkswaterstaat. Op die kaart stond dus: “Dode Hond”. En zo kwam dit eiland aan haar naam."

Je kunt hierheen varen en aanleggen in het haventje om het paradijs van dichtbij te bekijken. Maar pas op, door de begroeiing zullen sommige delen lastig te bewandelen zijn!