Sint-Willibrordkerk - Olst

Tijdens de Reformatie in de 16e en 17e eeuw werd het katholicisme in de Nederlanden officieel verboden. Dit dwong katholieken om hun geloof in het geheim te belijden, vaak in schuilkerken. In Salland vonden deze geheime vieringen plaats op landgoederen zoals Spijkerbosch en de Boskamp. Het waren plekken waar de katholieke adel hun land en gebouwen ter beschikking stelde, zodat medegelovigen een veilige plek hadden om samen te komen.

De Sint-Willibrordparochie, opgericht in 1711, maakte gebruik van de havezate Boskamp als schuilkerk. Deze voormalige adellijke woning werd in 1802 - toen de Reformatie was geëindigd - door de parochie aangekocht en deed vervolgens jarenlang dienst als kerkgebouw. Maar naarmate de katholieke gemeenschap groeide, ontstond er ruimtegebrek. In 1860 werd een nieuwe, grotere kerk gebouwd op de plaats van de oude havezate. Deze neogotische kruiskerk, ontworpen door bouwmeester H.J. Wennekers, markeerde een nieuw hoofdstuk voor de parochie en werd met trots ingezegend door pastoor Eulink.

Een van de hoogtepunten van de Sint-Willibrordkerk is het bijzondere orgel, een meesterwerk van de gerenommeerde Duitse orgelmaker Johann Heinrich Holtgräve. Hij bouwde het orgel in 1833 voor de havezate Boskamp. Dankzij zijn uitzonderlijke kwaliteit kreeg Holtgräve meer opdrachten in Deventer en omgeving.

Na de bouw van de nieuwe kerk in 1860 werd het orgel zorgvuldig overgeplaatst en door Holtgräve’s zoon uitgebreid om het grotere gebouw te kunnen vullen met muziek.