Luthers Hofje - Zutphen

De Lutherse gemeenschap stichtte dit hofje in 1850 als woonplaats voor de armen binnen haar kerkgemeenschap. Op de plaats van de entree bevond zich toen een pakhuis. Er werden veertien kleine woningen gebouwd en in het frontgebouw nog eens twee woningen die iets groter waren. In het midden werd een tuin aangelegd.

In één van de huizen woonde de portier. Zijn taak was om de gevel en het portaal schoon te houden, het licht onder de poort aansteken, 's avonds om 22.00 uur de straatpoort sluiten en de wekelijkse huur innen. Als er conflicten waren tussen buren, moest de portier deze proberen te bemiddelen.

Conflicten waren er regelmatig. Dat kwam met name door de te krappe woningen. In de tijdsgeest van toen hadden de armen niet meer nodig dan 10 vierkante meter. Door bezuinigingen kwamen de regenbak, de put en het toilet te vervallen. Onder de bedstede was een opslagplaats voor aardappelen. Pas 10 jaar nadat het hofje bewoond werd door de eerste bewoners, kwam er een gezamenlijk keukentje. In 1910 kwam een woningwet, waardoor de woningen niet meer voldeden aan de wettelijke eisen en de watervoorzieningen moesten worden verbeterd.

In de jaren 70 werden de binnen- en buitenkant van het woningcomplex met financiële hulp van de rijksoverheid, provincie én de gemeente vernieuwd. Van de in totaal zestien woningen, bleven er negen over. Nu, al meer dan 150 jaar na oprichting, is het Luthers Hofje onderdeel van een Zutphense woonstichting en wordt het hofje nog steeds bewoond.