Kleng Wach - Vaals

De Klèng Wach; Zo wordt dit voormalige douanecontrolehuisje in het Vaalser dialect genoemd. Als jonge douanier stond mijn vader hier de grens tussen Nederland en Duitsland te bewaken. Je kunt het je bijna niet meer voorstellen, zo'n lange man in leren jas in dit kleine wachthuisje. Toch is dat nog maar vijftig jaar geleden. Kleng Wach is gebouwd omstreeks 1890 en kijkt terug op een bewogen geschiedenis. Tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918), Nederland is neutraal, wordt deze grensovergang op last van de Nederlandse overheid hermetisch afgesloten met prikkeldraad. Begin twintiger jaren van de vorige eeuw wordt de barrière weggehaald en kunnen de bewoners van het aangrenzende (Duitse) Vaalserquartier enkele uurtjes per dag inkopen doen in Vaals.

Eind dertiger jaren, vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, wordt de grensovergang nu op last van het Duitse gezag weer afgesloten door middel van ijzeren paaltjes. Als de Duitsers op 10 mei 1940 ons land binnenvallen blijkt dat de afrastering is verwijderd en een verplaatsbare prikkeldraadversperring is aangelegd, zodat Duitse troepen over deze grens richting België kunnen oprukken.

Na de oorlog wordt deze grensovergang bewaakt door Nederlandse militairen (groot-verlofgangers) en douane (kommiezen). In deze periode ontstaat ook de naam Klèng Wach (klein wachthuisje), waarschijnlijk om het verschil met het grote grenskantoor aan de Maastrichterlaan aan te duiden.
In 1951 wordt op last van de Duitse overheid de grensovergang aan de Akenerstraat voor de derde keer hermetisch afgesloten. Deze keer is het een ijzeren poort, die door de Vaalser bevolking "Iesere Jardieng" (ijzeren gordijn) wordt genoemd. Eind 1959 gaat dit dranghek voor enkele uren per week open en in een houten bouwkeet aan Duitse kant kunnen de bewoners van Vaalserquartier, die in deze tijd massaal inkopen doen in Vaals, hun goederen inklaren.

Eind zeventiger jaren, de grensovergang wordt nog steeds bewaakt, verdwijnt het ijzeren gordijn en komen er betonnen paaltjes voor in de plaats. Na het Verdrag van Schengen zijn er geen vaste grensposten meer en raakt de Klèng Wach in verval. In 1993 wordt de gemeente Vaals eigenaar van het douanehuisje en verhuurt dit aan de Heemkundekring Sankt Tolbert, die er een museumpje heeft ingericht; het kleinste museum van Nederland.