Kasteel Grunsfoort | De Witte Juffer - Renkum

Op de Grunsfoortweide liggen lage stenen bouwsels. Zij geven de grootte aan van het voormalige kasteel Grunsfoort, een belangrijk kasteel in het hertogdom Gelre. Daar woonde een onaardige, gierige edelman en zijn dochter, de 'witte juffer'.

De edelman liet de mensen voor hem werken tot ze er letterlijk krom van groeiden. Hij betaalde ze niet. Onder het mom van zogenaamde 'vroondiensten' of 'herendiensten' was het gebruikelijk dat bevolking in lagere klassen voor de adellijken werkten. De hele dag moesten ze ploegen, zaaien, eggen, houthakken, plaggen steken en de heide maaien. 's Avonds als de boeren uitgeput waren, moesten ze oppassen dat de katten niet miauwden en de kikkers niet kwaakten, want anders konden de edelman en zijn gezin niet slapen. Als er niets te doen was op het land, moesten ze meehelpen met de jacht.

De dochter had helaas veel van zijn karaktertrekken geërfd. Als zij op zondag naar de kerk liep, moesten de arme boeren ervoor zorgen dat er een witte linnen loper klaar lag tussen het kasteel en de kerk. Zij wilde haar fijne schoentjes niet vies maken en al helemaal niet met de aarde van het kerkhof om de kerk heen.

Toen zij eindelijk gestorven was, bleek er geen mens om haar te rouwen. Ze werd met statie begraven door zes baronnen omdat ze nu eenmaal een edelvrouw was, maar de volgende dag stond de witte juffer in haar kist buiten het kerkhof. Ze werd opnieuw begraven, deze keer door de plaatselijke boeren en een stuk dieper dan de vorige keer. Maar de volgende dag stond de kist weer buiten het hek. Ze wilde bij leven het kerkhof niet aanraken, nu wilde het kerkhof haar niet meer.

Ze besloten de kist op een kar te zetten met een paard ervoor en dan maar te zien wat er gebeurde. Het paard sloeg op hol, trapte bij een beek de kar van zich af en de kist verdween in de beek. Maar met volle maan, als de maan het water wit kleurt als een linnen loper, kun je de juffer zien lopen.