Kamiel (78) fietste al meer dan half miljoen kilometer
Van bier en sigaretten naar een half miljoen fietskilometers
Tot zijn veertigste was hij verzot op Belgische bieren en sigaretten. Tegenwoordig heeft hij een heel andere en vooral gezonde verslaving: fietsen. Kamiel Gielen (78) uit het Vlaamse Hamont-Achel reed de afgelopen decennia meer dan vijfhonderdduizend kilometer op de teller. Tegenwoordig heeft hij een e-bike.
368 bladzijden vol herinneringen
Kamiel fietst sinds zijn veertigste. Hij is, zoals het zo mooi heet, een wielertoerist. “Ik leefde altijd als een Bourgondiër: heel vaak lekker eten, goede bieren drinken. Er ging een pakje sigaretten per dag doorheen. Ik werd op den duur kortademig en vond het genoeg geweest. Ik móest er iets aan doen”, zegt hij. “Ik volgde altijd alle wielerwedstrijden vanuit de zetel en koos daarom voor de fiets. Het is de fiets die me op het gezonde pad heeft gekregen. Heel af en toe drink ik nog een pintje. Daar kan ik dan echt van genieten.”
Zijn eerste tochten waren rondjes om de kerk, zo vertelt hij. “Ik verkende mijn eigen omgeving en ontdekte hoe mooi ze was. Tot dan toe reed ik altijd met een auto. Nu kwam ik met m’n fiets op plaatsen waar je met de auto niet mag en kan rijden. Het was fantastisch, en dat terwijl ik soms nog geen vijftien kilometer van huis was”, vertelt hij. “Toen ik de eigen streek eenmaal als m’n broekzak kende, zei ik tegen een maat: ‘Ik wil de horizon gaan verbreden’.”
Kamiel koos ervoor om met z’n racefiets lange tochten in binnen- en buitenland te maken. Hij reed onder meer naar Lourdes en weer terug, maakte een tocht naar de Noordkaap, reed tien keer de Ronde van Vlaanderen en nam deel aan de tocht Parijs-Brest-Parijs. Het is slechts een greep uit de vele ritten die achter zijn naam staan. “Ik heb een boek van 368 bladzijden. Daarin staan alle tochten omschreven. Met routebeschrijvingen en foto’s. Ik heb ook een kamer ingericht met mooie fietssouvenirs: speldjes, kaderplaatjes, vaantjes, startnummers en brevetten.”
Meer fietsplezier dan ooit
Op zijn 75ste had Kamiel zijn laatste zware beproeving op een racefiets. Samen met zijn kleinzoon van destijds 21 beklom hij de Stelvio in de Italiaanse Alpen. “Samen waren we 96 jaar. Prachtig. Ik ben sowieso niet de beste klimmer, dat geef ik toe. Ik moest hem al snel laten gaan. Hij was al zeker een half uur boven toen ik op de top kwam. Maar dat maakte me niets uit. Ik heb onderweg genoten. Alles is te berijden, hoe steil ook, zolang je er maar de tijd voor neemt.”
Na die bewuste rit besloot hij zich te oriënteren op een nieuwe fiets. “Ik voelde al een tijdje dat het minder met me ging. Ik reed met een hartslagmeter. Volgens een simpele rekensom is je maximale hartslag 220 slagen per minuut minus je leeftijd. Ik zal maar niet zeggen wat mijn meter aangaf… M’n dochter waarschuwde: ‘Pas op!’. Ik ben naar een fietsenzaak gegaan en heb me laten adviseren. Ik gaf aan dat ik dezelfde bergtochten wilde blijven rijden, maar dan op een e-bike. Men zei: ‘Neem een Flyer, die is in Zwitserland gemaakt en dus thuis in de bergen.”
De e-bike heeft hem sindsdien geen moment in de steek gelaten. Sterker nog: het plezier dat hij ondervindt, is nog nooit zo groot geweest. “In de twee jaar dat ik de Flyer nu heb, is de racefiets nog maar drie keer gebruikt. Dat zegt volgens mij genoeg…”, stelt de sportieve zeventiger. “Ik rij er jaarlijks zo’n 15.000 kilometer mee. Onder andere door onze thuisstreek, Haspengouw, en naar Zuid-Limburg. Met de e-bike rij ik dan de Keuterberg en Cauberg op. Nou, dan moet je echt een goede e-bike hebben om dat te kunnen.”
Een paar weken geleden reed hij naar Huttwil in Zwitserland. Kamiel wilde naar de fabriek waar zijn Flyer ooit was gemaakt. Voor de rit van 720 kilometer had hij vijf dagen nodig. “Het was een prachtige uitdaging. M’n kleinzoon heeft me nadien weer opgehaald.” Niet veel later toog hij naar Beverwijk, waar de Benelux-verdeler van zijn merk is gevestigd. “Ik wilde de mensen daar vertellen over mijn ervaringen in Zwitserland. In drie etappes ben ik met behulp van het fietsroutenetwerk naar Nederland gereden. Ook dat was een schitterende ervaring.”