Ouddorp, Goedereede

Waarom zou je niet eens tegen het einde van de dag op je fiets stappen? Zo tegen zonsondergang, wanneer de meeste mensen huiswaarts keren? Je hoeft toch niet binnen te gaan zitten? Er is veel te doen buiten, het zal je verrassen.

Met het vallen van de duisternis verandert de wereld aanzienlijk. Wat overdag vanzelfsprekend lijkt, is dat nu niet meer. Het kost moeite iets te vinden in je fietstas, of zelfs in je jaszak. Opeens kun je niet meer zonder meer op je ogen vertrouwen. De bordjes met de fietsknooppunten zijn nauwelijks nog te zien. Je zult een lampje moeten gebruiken om de nummers af te lezen, of de verlichting van je fiets. Ach, de meeste moderne fietsen hebben flinke schijnwerpers aan boord.

Wist je trouwens dat hoe minder licht je gebruikt, des te meer je begint te zien? Je ontwikkelt je nachtzicht, tot het punt dat je straatlantaarns en felle lampen op huizen of boerderijen begint te vervloeken, zozeer verblinden ze je. Dat is wel een dingetje bij het zuidelijke deel van deze route. Als je langs een autoweg fietst, zoals hier de N57, kun je het beste een pet met een flinke klep dragen. Die klep richt je naar beneden, zodat het tegemoetkomende autoverkeer je niet verblindt. Doe je dat niet, dan krijg je gegarandeerd de neiging in de felle lampen te staren. Voor je het weet, verlies je de macht over het stuur en rijd je van het pad of de weg af. En weet je meteen waar de uitdrukking ‘als een konijn in de koplampen kijken’ vandaan komt.

In donkere gebieden leer je op je andere zintuigen te vertrouwen. Meestal hoor je iets voordat je het ziet, vooral wanneer er niet zoveel verkeerslawaai is als overdag. Goed, die Kerkuil die opeens zijn bizar rollende gekrijs laat horen, die heb je niet horen aankomen. Maar daar wen je snel genoeg aan en zien zul je hem toch niet. Dat enorme geritsel in de struiken daar? Een egel. Bijnaam ‘de stofzuiger’, wegens de herrie die hij maakt. Of is het vanwege de manier waarop hij met zijn slurfsnuit de bodem afzoekt naar voedsel? Maakt niet uit, jij hebt hem in de smiezen voordat ‘ie jou heeft opgemerkt. En dat voelt goed, heel goed. Oh ja, dat voedsel zoeken doet de egel bijna alleen in het donker.

Met een beetje geluk tref je in het zomerseizoen een avond of nacht waarop de bloemen heftiger geuren dan ze overdag ooit zullen doen. En de rust, die heerlijke rust van een landelijke streek. Ja, er rijdt soms een opgevoerde brommer of auto die je kilometerslang kunt volgen. Vergeet het, je hebt wat anders aan je hoofd. Denk eens aan de maan- en sterrenliefhebbers die in omringende, zwaar lichtvervuilde steden wonen. Die mensen moeten op heldere nachten in hun auto stappen om in het Deltagebied naar het machtige hemelgewelf te kunnen turen. Dat hoef jij niet te doen. Jij bent er al, op je fiets!

En oh ja, de meeste natuurgebieden mag je niet in tijdens de uren dat de zon zich verschuilt. Is ook niet nodig: er is genoeg te zien vanaf de paden en wegen.

Deze premium fietsroute is samengesteld door onze redacteur: Matthijs Termeer