Staphorst, Nieuwleusen, IJhorst

Tussen het Reestdal en Boswachterij Staphorst tref je een landschap dat varieert van open veenweiden tot dichte dennenbossen. Het hoogteverschil is nauwelijks merkbaar, maar toch beweegt de route zich van het lage, natte dal van de Reest naar het drogere zand van de boswachterij. Twee totaal verschillende landschappen, op fietsafstand van elkaar — en juist dat contrast maakt dit gebied zo rijk.​

De bossen ten oosten van Staphorst zijn grotendeels aangelegd in de jaren dertig, als werkverschaffingsproject op voormalige heidegrond. Loof- en naaldbomen wisselen elkaar af, met als centrale plek de recreatieplas De Zwarte Dennen. Hier is ruimte voor rust, zwemmen of gewoon even afstappen.

Aan de noordzijde van de route ligt het Reestdal: een oud beekdallandschap waar de Reest nog altijd meandert tussen houtwallen, hooilanden en oude erven. Het land is niet strak verkaveld, maar juist onregelmatig, met hoogteverschillen, randen en overgangen. Vanaf de uitkijktoren bij IJhorst zie je hoe het dal zich uitstrekt. In de luwte van houtwallen broeden vogels, tussen de graslanden grazen koeien, en hier en daar slingert het water zichtbaar door het landschap.

Tussen al dat natuurschoon vonden we ook nog een aantal mooie afstapmomenten die iets laten zien van het leven in deze streek. Een kleine dierentuin, een molen aan een stille weg of een boerderijwinkel waar het erf openstaat. Plekken waar je even pauzeert en ongemerkt wat meekrijgt van hoe het hier werkt.