Veendam, Muntendam, Wildervank

Veendam groeide in de 17e en 18e eeuw uit tot een belangrijke veenkolonie. Omdat de stad zich langs kanalen ontwikkelde, was er al vroeg veel aandacht voor groenstroken en bomen langs het water. In de 19e en begin 20e eeuw werd het belang van stadsparken groter, vooral als rustplekken voor de elite van de voormalige sociëteit in Veendam. Dit leidde tot de aanleg van onder andere het Julianapark (1913) en het Hertenkamp (1915-1920).

Met de groei van de bevolking in de 20e eeuw ontstond er meer vraag naar plekken waar mensen konden wandelen, sporten en ontspannen. Dit resulteerde in de aanleg van grotere parken zoals Borgerswold, een gebied van ruim 450 hectare dat in de jaren 1970 werd ontwikkeld als recreatiegebied. Hier konden inwoners de stad even ontvluchten en genieten van natuur en buitenactiviteiten.

Veel parken in Veendam hebben niet alleen een recreatieve functie, maar ook een historische betekenis. Zo ligt het Lintparkje aan de Vijverlaan langs de oude STAR-spoorlijn, en vind je in het Julianapark en het Hertenkamp nog monumentale panden die herinneren aan het verleden. Hierdoor werd natuur niet alleen gezien als een plek voor ontspanning, maar ook als een manier om de historie van Veendam te behouden en zichtbaar te maken.

De mix van groene omgevingen, recreatie in de natuur en ruimte voor geschiedenis, leidde tot de bijnaam van Veendam: Parkstad van Groningen.