Dedemsvaart, Gramsbergen, Slagharen

De Dedemsvaart werd begin 19e eeuw gegraven op initiatief van Willem Jan baron van Dedem. Met toestemming van koning Lodewijk Napoleon begon men in 1809 aan het ambitieuze project. Het oorspronkelijke plan was om het kanaal te laten lopen van Hasselt, boven Zwolle, tot aan Ane, waar het zou aansluiten op de Vecht. De aanleg van het kanaal diende als een cruciale transportverbinding voor het oosten van Nederland. In deze tijd werd er veel veen ontgonnen voor de turfwinning, en het vervoeren van deze turf, naast andere goederen en personen, vroeg om een efficiënte waterweg.

Op zijn hoogtepunt kende de Dedemsvaart acht sluizen en een groot aantal bruggen, waarmee het een drukbevaren waterroute was. Langs het kanaal ontstonden verschillende nederzettingen, waarvan het huidige dorp Dedemsvaart de bekendste is. Door het kanaal ontwikkelden zich meerdere wijken in het omliggende veenlandschap, zoals de waterwegen bij Rheezerveen en tussen Slagharen en Coevorden. Deze 'wijken' waren onmisbaar voor de afvoer van turf en speelden een grote rol in de regionale economie.

Om het vervoer verder te stimuleren, werd langs het kanaal de Dedemsvaartsche Stoomtramweg-Maatschappij opgericht. Vanaf rond 1900 reden er stoomtrams tussen Zwolle, Dedemsvaart, Lutten, Slagharen en Coevorden. De stoomtrams maakten het voor veel mensen mogelijk om snel door de streek te reizen, en ze vormden samen met de scheepvaart een uitgebreid transportnetwerk. Echter, met de opkomst van moderne vervoersmiddelen zoals auto's en bussen, nam het gebruik van zowel de trams als het kanaalvervoer af. De stoomtrammaatschappij werd uiteindelijk opgeheven, en veel delen van de Dedemsvaart werden ingedempt, waarbij de N377 provinciale weg op de oorspronkelijke vaarroute kwam te liggen.

Vandaag de dag kun je tijdens een fietstocht langs de historische plekken van het kanaal de Dedemsvaart nog steeds de rijke geschiedenis van deze unieke waterweg beleven.